'Bionisch zijn veranderde alles! Dit is wie ik ben.'

'Bionisch zijn veranderde alles! Dit is wie ik ben.'

Sabine | Thomas More 🧑 Kunnen zijn wie je bent

πŸ‘©πŸ» Sabine Vranckx
​
πŸ‘©πŸ»‍🏫 Docente in de Lerarenopleiding
​
🦾 Heeft een bionische handprothese

Kunnen zijn wie je bent. Daar kan docente Sabine Vranckx zich helemaal in terug vinden. Terwijl ze zich vroeger vaak schaamde om haar handprothese, is ze nu vooral trots op haar bionische hand en wat ze sindsdien allemaal kan. "Ik vind het niet meer erg als mensen kijken, al heb ik liever dat ze gewoon vragen stellen, alleen zo leren we elkaar kennen." Dat is maar een woord voor Thomas More: hoog tijd voor een interview!

Dat ze niet altijd zichzelf kon zijn, steekt Sabine meteen van wal. "Als kind heb ik mijn hand leren verstoppen voor anderen. Ik werd regelmatig gepest en mijn reactie daarop was doen alsof ik níét anders was. Ik dacht dat het zou veranderen toen ik eindelijk een esthetische prothese kreeg, maar dat viel tegen. Die prothese was eigenlijk gewoon een siliconen handschoen met water in. Ik kreeg ook daar veel negatieve reacties op. Ik ben mezelf dus blijven verstoppen."

Bionisch zijn veranderde voor Sabine alles

In 2015 besloot Sabine te onderzoeken welke mogelijkheden ze nog had. Ze kwam terecht bij een Schots bedrijf dat onder andere bionische protheses maakt. "Een bionische hand leek me een droom: met mes en vork kunnen eten, mijn eigen haar kunnen föhnen, ik zou alles kunnen! Ik heb me lang en goed geïnformeerd en na twee jaar heb ik besloten er voor te gaan. Dat is de beste beslissing ooit geweest. Er is veel veranderd sinds ik bionisch ben."

(Lees verder onder de foto's)

Sabine zegt dat wel vaker "Sinds ik bionisch ben’. Ze kreeg niet alleen een bionische hand, maar ze veranderde er zelf ook helemaal door. Er is duidelijk een voor en na in haar leven. "Ik ben helemaal opgebloeid. Het lijkt wel alsof ik volwassen ben geworden."

"Ik heb een sterke moeder, zij zei mij vroeger al dat ik alles kan wat ik wil. En ik wilde dit heel graag."

Veel training, veel geduld

"Ik heb hard moeten werken om te kunnen wat ik nu kan. Ik bestuur mijn hand via twee spiersignalen in mijn arm. Via één spier geef ik de opdracht de hand te sluiten, via de andere zeg ik de hand te openen. Dat kunnen beheersen, vraagt véél training en geduld. Voor mensen die geboren zijn met twee handen, lijkt van een glas drinken bijvoorbeeld de meest simpele handeling die er is. Maar je moet er de volgende keer maar eens op letten uit hoe veel verschillende stapjes die handeling eigenlijk bestaat. Voor elk van die stapjes heb ik moeten leren bewust signalen geven."

"Toch heb ik nooit aan opgeven gedacht. Ik heb een sterke moeder, zij zei mij vroeger al dat ik alles kan wat ik wil. En ik wilde dit heel graag. Het zijn die dagelijkse dingen die mijn leven nu rijker maken: bij het koken gewoon aan de pepermolen kunnen draaien, zalig. Voor mij zijn die veranderingen spectaculair."

Worstenbroodjes en zelfvertrouwen

"Ik ga één keer per jaar naar Schotland voor onderhoud aan mijn hand. Ik zou mijn hand ook kunnen opsturen, maar dan ben ik hem twee weken kwijt en ik kan hem echt niet meer missen. Vorig jaar heb ik daar zelfs rotsen beklommen, met beide blote handen. Ik kan het allemaal."

(Lees verder onder de foto's)

Schaamte maakte plaats voor trots. "Dat is niet omdat ik nu niet meer anders ben, het komt doordat ik mijn eigen kracht heb ontdekt. Doordat ik zelf een beslissing over mijn leven heb gemaakt en rare blikken nu van me af laat glijden."

Sabine doet nu het tegenovergestelde van zich verstoppen, ze is wie ze is en deelt haar verhaal met wie er benieuwd naar is. Op haar Facebookpagina deelt ze artikels en legt ze geduldig uit hoe ze haar hand gebruikt, terwijl ze mogelijke nare opmerkingen tackelt met de nodige humor. Warme worstenbroodjes haalt ze ‘bionisch’ uit de airfryer, een avondje uit doet ze in een mooie jurk en met een ring-steeksleutel in haar tas om 'haar vijzen af en toe wat aan te draaien’. Humor helpt.

(Lees verder onder de video)

Ieder zijn eigen verhaal

"Die Facebookpagina was een idee van mijn dochter. Een bionisch hand valt op, mensen zullen altijd even staren, dus ik kon de kritische opmerkingen maar beter voor zijn en zo mijn eigen narratief beheersen. Laatst was ik op stagebezoek in het derde leerjaar en die leerkracht vroeg me om de kinderen wat te vertellen over mijn hand. Zalig vond ik dat, dat zij dat durfde en mij die kans gaf en de kinderen die vonden het nog zaliger. Bij elke vraag die ze mochten stellen, zag je hun gezichtjes veranderen. Dat is iets dat ik iedereen zou willen zeggen: vragen stellen mag!"

(Lees verder onder de foto's)

"Op de campus merk ik het ook. De eerste dag van het schooljaar leg ik alles uit, mag iedereen vragen stellen en een paar maanden later zien mijn studenten het vaak niet eens meer. Dan ben ik gewoon hun docente wiskunde. Ik kan hier gewoon zijn."

"Thomas More is een warme plek. Ik heb me hier altijd gesteund gevoeld. Begrip voor die intense eerste periode toen ik mijn bionisch hand kreeg, was er altijd."

Zijn wie je bent, met hulp van anderen

"In je eigen kracht staan, gaat gemakkelijker als je goed omringd bent en ik heb daarin veel geluk met mijn familie, vrienden en collega’s. Thomas More is een warme plek. Ik heb me hier altijd gesteund gevoeld. Begrip voor die intense eerste periode toen ik mijn bionische hand kreeg, was er altijd."

Maar de collega’s en studenten hebben ook echt een verschil gemaakt. "Mijn bionische hand kost zo’n 60.000 euro en moet ik om de vijf jaar vervangen. Dat is enorm veel geld. Mijn collega’s aarzelden niet en startten een crowdfunding, ze verkochten taarten en wijn. Die vanzelfsprekendheid was zo fijn."

"Weet je, een paar jaar geleden zei ik steevast dat ik meteen zou wisselen met iemand met twee gewone handen als ik de kans kreeg. Sinds een paar jaar ben ik daar niet meer zo zeker van. Iedereen is anders, sommigen wat meer dan anderen. Maar het is zo, ik heb dit lotje getrokken. Dit is wie ik ben en ik zou het niet anders willen."


Net zoals 20.000 studenten en collega’s kan Sabine elke dag zijn wie ze is. Jezelf zijn als geen ander. Daar draait het om bij Thomas More, trotse partner van De Warmste Week 2021πŸ”₯
πŸ“ Turnhout Onderwijs
Over Thomas More. Hier gebeurt het.

Hier begint het. Aan de grootste hogeschool van Vlaanderen. Een community van bijna 22.000 studenten, medewerkers en onderzoekers. En een veelvoud aan afgestudeerden. Dat is een onuitputtelijke bron aan verhalen. Hier gebeurt het.