'Dit ligt me eigenlijk wel, ik ben hier best goed in.'

Simon (26) wou niets liever dan met dieren werken. De bachelor Agro- en Biotechnologie: Dierenzorg paste helemaal in dat plan. Maar dierenartsassistent, dàt zou hij zeker niet worden. Tot hij stage liep in een dierenartsenpraktijk. "Assisteren tijdens operaties en echo’s, de hospitalisatieruimte bewaken, spoedopnames volgen ... Toen merkte ik dat de job een stuk uitdagender was dan ik eerst dacht." Vandaag werkt hij, met hart en ziel, als dierenartsassistent.

Dat hij met dieren wilde werken, wist Simon eigenlijk altijd al. Als kind was hij heel geïnteresseerd in dierendocumentaires, en verzamelde hij met toegewijde interesse de Ooggetuigen-boeken over zowat elke mogelijke diersoort. “In het middelbaar volgde ik algemene richtingen, maar ik voelde al snel dat ik het moeilijk vond om mezelf te motiveren voor vakken die me niet interesseerden. Toen besliste ik om mijn toekomstige opleiding echt te kiezen op basis van mijn interesses, en niet door wat mijn vrienden studeerden. Voor mij was het een uitgemaakte zaak dat daar dieren aan te pas zouden komen.”

Haan in het kippenhok

Simon koos voor de afstudeerrichting Dierenzorg op Campus Geel. Dat in die opleiding vooral vrouwen de vinger aan de poot houden, schrikte hem niet af. “In mijn jaar studeerden we af met drie mannen, tegenover een dertigtal vrouwen.” Hoe dat komt? “Misschien heeft het iets te maken met dat de essentie van de job toch vooral gaat over zorgen, en dat vrouwen daar misschien van nature wat sneller tot aangetrokken zijn. Natuurlijk kunnen mannen ook goede zorgers zijn."

Het plan om dierenartsassistent te worden diende zich pas later aan. “Ik ben aan de opleiding begonnen met het idee van: als er één ding is wat ik niet doe, dat is het dierenartsassistent worden”, lacht Simon. “Wat ik wél wou doen, daar was ik nog niet helemaal uit. Maar later in de opleiding liep ik stage bij dierenartsenpraktijk Kerberos in Leuven. ​ Ik mocht meteen assisteren tijdens operaties en echo’s en de hospitalisatieruimte bewaken." Niet enkel kuisen, administratief werk en logistieke taken dus. Een job als dierenartsassistent bleek een stuk uitdagender dan hij eerst dacht. "Tijdens die stage merkte ik: dit ligt me eigenlijk wel, ik ben hier best goed in.”

(Lees verder onder de foto's)

Bijklussen in het dierenasiel

Hoe kijkt Simon terug op zijn studententijd? “Die jaren zijn me goed bevallen, in die zin dat ik veel vrijheid kreeg. Dat was nodig ook, want tijdens mijn studies kluste ik bij in een dierenasiel.” Maar, geeft hij toe, een bijster goede student was hij niet: het praktijkwerk lag hem beter. “En toch ben ik heel blij dat ik tijdens mijn opleiding vakken als anatomie en fysiologie heb meegekregen. Zeker als je hospitalisaties en spoedopnames voor je rekening neemt. Als je dan niet begrijpt wat de dierenarts aan het doen is, kan je eigenlijk weinig doen.”

Simon trok er tijdens zijn studies ook twee keer op uit voor een buitenlandse reis: één keer naar Slovenië, en een keer naar Groot-Brittanië. “In Slovenië bezochten we onder andere een dierenartsenpraktijk die zich specialiseert in kanker bij dieren. Naast de prachtige natuur die we onderweg gezien hebben, is dat bezoek me het meest bijgebleven. Het instituut dat we bezochten was medisch heel vergevorderd, en ook de bijdragen van assistenten werden er enorm naar waarde geschat. Die buitenlandse reizen waren toch enkele van de hoogtepunten van mijn opleiding, ja.”

Werk naar waarde geschat

Na zijn opleiding begon Simon, enkele weken voor corona het land achter slot en grendel zette, te werken bij dierenartsenpraktijk Akuut in Kortenberg. Zijn het drukke maanden geweest toen heel wat mensen, vereenzaamd door corona, een dier in huis haalden? “We hebben inderdaad gezien dat veel mensen pups en kittens hebben gekocht. In het begin van de pandemie werd er ook enorm dierenvoeding gehamsterd. Je had plots mensen die een jaar aan dierenvoeding insloegen”, lacht Simon. “Dat was te zot voor woorden.”

Dat zijn werk naar waarde wordt geschat, maakt zijn job - die toch behoorlijk stresserend is - de moeite waard, klinkt het. “Toen ik net met deze job begon, heb ik bijvoorbeeld meegeholpen om de werking van onze spoedafdeling nog wat te stroomlijnen. Het is ontzettend leuk om te zien dat je bijdragen impact hebben op de dagelijkse werking in zo’n praktijk. En dat de dieren daar ook nog eens beter van worden ook.”

🐶🐴🐷 Simon volgde de bacheloropleiding Agro- en Biotechnologie, afstudeerrichting Dierenzorg op de campus in Geel.

👀 Benieuwd hoe jouw traject eruit kan zien? Contacteer dan de opleidingscoördinator. Je vindt hun contactgegevens op onze website.

🤝🏿 Of kom eens kennismaken!