‘Elke dag is anders. Elk project is anders. Elke dag geeft goesting.’

Ze heeft het vermogen van een werkpaard, straalt als een warmtebron en staat er als een huis. Dagmar Pylyser is projectleider bij Theo Boons, een bedrijf dat gespecialiseerd is in sanitair en HVAC. Als enige vrouw in haar team staat ze ook nog eens haar mannetje. Een vonk die inspireert.

Had ik maar…

Denken, durven en doen. Het lijken wel de wegwijzers die Dagmar Pylyser (°1997) volgt op haar professionele parcours. Als kind denkt ze dierenarts te worden. ‘Toen ik net kon lopen, wilde ik al op een pony kruipen. Maar ik studeerde Gezondheids- en welzijnswetenschappen aan de befaamde verpleegstersschool in Lier. De overgang van TSO naar universiteit was dus enorm’, vertelt Dagmar. Toch durft ze aan de opleiding Dierengeneeskunde te beginnen. Ze denkt, durft en doet dus. ‘Al was het maar voor dat ene jaar. Omdat ik niet mijn hele leven wilde denken: bij hen in de praktijk bijwonen. In ruil voor advies over vloerverwarming’, lacht ze.

De toekomst

Met haar diploma secundair onderwijs is de studie Verpleegkunde een waardevol alternatief voor Dagmar. ‘Het eerste jaar, het tweede jaar,… alles ging prima. Totdat op Moederdag mijn vader vroeg: ‘doet ge ’t nog graag?’ Plots stond ik stil en besefte ik dat ik niet echt gelukkig was met mijn keuze.’ Ook al moet Dagmar nog maar één jaar, toch stopt ze. Op dat moment zijn haar ouders een huis aan het bouwen. Ze denken na over vloerverwarming, isolatie, warmtepompen,… ‘Dat is de toekomst’, zei mijn vader toen. Is dat niet iets voor jou? Omdat ik een sociale vorming had, zag ik het niet. Maar dan keek ik boeken in en ben ik gesprongen. Het moest wel lukken, want anders was mijn leerkrediet op. En zie mij nu.’

(Lees verder onder de foto's)

Een nieuwe wereld

Dagmar kiest voor de opleiding Energietechnologie van Thomas More aan de Campus in Geel. Een hele nieuwe wereld ontluikt. Wat haar over de streep trekt? ‘Ik wist dus dat er veel toekomst in zat. Maar tegelijkertijd wist ik niets. Ik had nul bagage. Van een pries (nvdr: dialect voor stopcontact) wist ik alleen dat ik daar mijn gsm mee kon opladen. Tot zover mijn kennis over elektriciteit’, lacht ze. Tijdens Energietechnologie leert ze alles wat er nodig is om de dag van vandaag een huis te bouwen. ‘De wiskunde was pittig. Het elektrische luik was dus minder mijn ding. De duurzame en thermische vakken vond ik dan weer supertof. Berekenen hoe groot je waterpomp moet zijn, domotica programmeren,… Heel concrete dingen. Heerlijk.’ Ze kan haar kennis meteen toepassen. ‘Dankzij mij kan je de lamp boven ons keukeneiland met een handpalmdruk tot 30% dimmen’, lacht ze.

M/V/X

Van de vijftig studenten zit Dagmar met één meisje in de opleiding Energietechnologie. Bovendien is ze bij de start al wat ouder dan haar medestudenten. ‘Dat deerde mij echt niet. Trouwens, je moet weten dat ik geen technische achtergrond had. Gelukkig hebben ze mij bij Thomas More super goed begeleid. Ik zag het vak elektriciteit echt niet zitten. Maar mijn docent liet me niet los. Die hulp was goud waard’, vertelt Dagmar. ‘Je geslacht maakt dus echt niet uit. Je moet gewoon praktisch aangelegd zijn en willen werken. Daarnet zat ik ook op mijn knieën tussen de buizen van de vloerverwarming. Maar zoals je ziet, zijn mijn nagels nog perfect, lacht Dagmar. ‘Je komt in een hele leuke sector terecht en je leert elke dag bij. Elke dag is anders. Elk project is anders. Elke dag geeft goesting. Die afwisseling en vrijheid, dat is waarom ik het graag doe. Maak dus zeker de sprong!’, is haar advies naar toekomstige studenten.

Medestudent, lief én collega

Dagmar leert in Geel alles over energie, elektriciteit en duurzaamheid. Maar ook over de liefde. Ze ontmoet er haar vriend Robin. ‘Ik heb hem mijn notities bezorgd. Zonder bijbedoeling. We hadden zelfs nog nooit écht met elkaar gebabbeld. Daarna zijn we gaan eten. En het was koekenbak’, lacht ze. Zowel Dagmar als Robin werken voor Theo Boons, een groot sanitair bedrijf in Arendonk dat nog enkele zusterbedrijven heeft. ‘Hij was eerst. Ook hij is projectleider, maar we werken elk aan onze eigen jobs. Zo houden we het aan onze eigen keukentafel boeiend.’

(Lees verder onder de foto's)

Perfectie

Op dit moment heeft Dagmar elf werven, waaronder een school, kantoorgebouwen en appartementen. Als er een project binnenkomt, overleggen ze wie het wil doen. ‘Het is een groot bedrijf, maar ook een familiebedrijf. Het voelt vertrouwd en je krijgt meteen verantwoordelijkheid. Daarnaast hebben we een super jong team. Mijn collega’s zijn allemaal heel communicatief.’ Wanneer er bijvoorbeeld een lavabo te dicht bij het stopcontact staat, stapt Dagmar naar de tekenaar die het ontwerp aanpast. Ze boekt werkmannen en maakt een map met een briefing aan. ‘We lossen elk probleem op. Het is het huis van onze klant en ze willen perfectie.’

Energiecrisis

Maar Dagmar merkt ook op dat het een business is die snel verandert. En dat energietechnologie ook elke dag in het nieuws is. ‘Wanneer er nieuwe warmtepompen op de markt komen, komt de fabrikant uitleg geven. We blijven dus leren. Zeker nu met de energiecrisis, is het een zaak voor iedereen. Is het huis goed geïsoleerd? Kunnen we werken met een waterboring? Duurzaam renoveren is belangrijk. Mijn vriendinnen weten me ook te vinden. Als ze een appartement willen huren, vragen ze mij of het energetisch oké is. Handig wel’, lacht Dagmar.

Vonk

En waar haalt Dagmar zelf energie uit? ‘Uit mijn hond. En ook - en dat verrast misschien - uit borduren. Zo draag ik vandaag een eigen ontwerp: een T-shirt met een borduursel van mijn hond. Mijn droom is om in bijberoep een eigen lijn op te starten. In combinatie met mijn huidige job, dat zou de max zijn. Nu nog wat sparen en dan ook zelf bouwen’, vertelt ze met een voorzichtige vonk in haar ogen. Voor sanitair en energietips zit ze alvast aan een vruchtbare bron.

⚡️ Dagmar studeerde Energietechnologie op de campus in Geel.

👀 Benieuwd hoe jouw traject eruit kan zien? Contacteer dan de ​opleidingscoördinator. Je vindt hun contactgegevens op onze website.

🤝🏿 Of kom eens kennismaken!