'HR is een vak'

'HR is een vak'

Topspecialiste Marijke Van Hoorebeeck geeft graag les in het graduaat HR-Support

Marijke Van Hoorebeeck is een crack in HR. HR staat voor Human Resources, ook wel bekend als 'personeelsbeleid'. 'HR verbindt ​ medewerkers en werkgevers, mensen en organisaties', lezen we op de website van de 'Internationale HR dag'. Iets wat Marijke met haar brede netwerk en haar rijkgevulde carrière in de branche alleen maar kan beamen. 'HR is een vak', zegt ze stellig. Sinds 2020, net voor corona uitbrak, geeft Marijke ook les op Thomas More in het graduaat HR-Support. Daarnaast begeleidt ze bachelorproeven van studenten Arbeids- en Organisatiepsychologie. Waarom doet ze dat en wat drijft haar?

Marijke, hoe kwam jij uiteindelijk na een lange carrière in HR in het onderwijs terecht?

Dat is een lang verhaal. In ben ooit begonnen in de chemie. Als licentiaat Geschiedenis was het in die tijd, in de jaren tachtig, moeilijk om werk te vinden. Ik versierde een baantje op de personeelsdienst bij Henkel, in de loonadministratie. Niet met de bedoeling daar lang te blijven, maar mijn toenmalige baas, een Nederlander, had het wel in mij gezien. Dankzij hem en hoe hij mij coachte, ben ik in de HR-sector blijven doorgroeien. Zo kreeg ik de kans om als vrije student een diploma Rechten te behalen terwijl ik bleef werken om zo mijn kennis en mijn horizon te verbreden. Later heb ik zelfs de Vlerick Business School mogen doen, een kans die ik met beide handen gegrepen heb. Voor mij is die man, mijn mentor eigenlijk, nog altijd de ideale coach. Ik heb een jaar of twintig in die sector gewerkt en dan ben ik overgeschakeld naar de telecom, een spin-off destijds van Mobistar, daar heb ik een jaar of acht gewerkt en dan ben ik hoofd HR geworden bij waterzuiveraar Aquafin. Een fijne omgeving, tien medewerkers, op mijn top, maar dan ben ik ziek geworden, serieus ziek.

"Die diversiteit is echt inspirerend. De jongere studenten leren van de oudere, maar evenzeer omgekeerd."

En toen?

Mijn ziekte heeft me aan het denken gezet, ik had drie kinderen, was de vijftig gepasseerd. Ik wilde dolgraag mijn vak, want HR is een vak, blijven uitoefenen, maar ik had de energie niet meer, noch de ambitie, om in de vuurlijn staan. De stress van het onderhandelen met vakbonden, dát hoefde voor mij niet meer. Na mijn herstel, ben ik dan zelfstandige geworden en als consultant gaan werken, voornamelijk voor kleinere bedrijven die een klankbord zoeken voor hun personeelsbeleid. Iemand met ervaring om te toetsen of ze goed bezig zijn, wat ze kunnen veranderen om het beter te doen. Dat doe ik nu al ruim 8 jaar. En ik vind het fantastisch: jonge mensen op weg zetten.

En toen kwam het Graduaat HR-Support op je weg?

Inderdaad. Het was net voor corona dat ik de vacature zag van Stéphanie Pattyn (opleidingsmanager HR-support, nvdr) op LinkedIn. Ze zocht een parttime docent, iemand uit de praktijk. En omdat ik dat zo graag doe, jonge mensen begeleiden in hun ontdekking van het vak, heb ik de sprong maar gewaagd. Ik heb gesolliciteerd, zelfs een proefles gegeven waar ik behoorlijk zenuwachtig over was en kijk: ik ben het geworden en ik heb daar nog geen seconde spijt van gehad.

Wat vind je van de graduaatsopleiding, de studenten, het niveau?

Het fijne van het graduaat is dat het zo'n mooie mix is. We hebben niet alleen studenten die pas uit het middelbaar komen, maar ook mensen die al gewerkt hebben of nog werken en die heel veel ervaring meebrengen. Die diversiteit is echt inspirerend. De jongere studenten leren van de oudere, maar evenzeer omgekeerd. En ook als docent word je voortdurend uitgedaagd. Alert blijven is de boodschap. En wat het niveau betreft zijn we heel duidelijk. De opleiding is heel praktijkgericht, minder theoretisch dan een bachelor, maar het is geen middelbaar onderwijs meer. We mikken hoger. We doen er alles aan om onze studenten over de lat te krijgen door heel veel oefeningen en een quasi-individuele begeleiding, maar die lat ligt waar ze ligt.

Wat is het grootste misverstand over HR?

(Denkt na) Dat het geen vak is, maar dat is het wel degelijk. Het is niet zo dat iedere weldenkende mens een sollicitatiegesprek kan voeren. Nee, HR vergt een grote mate van vakmanschap en daar mogen we best fier op zijn. Een goede HR-medewerker heeft een professionele basishouding, dat begint al bij het op tijd komen, afspraken respecteren. En dat vragen we dan ook van onze studenten als we ze naar een werkplek sturen. Maar er komt zoveel meer bij kijken: inlevingsvermogen, kunnen luisteren, een gesprek kunnen voeren, maar ook de sociale en financiële wetgeving kennen ...

Het schijnt dat je naast je lesopdracht ook een winkel en een café runt?

(lacht) Inderdaad, onze HR-winkel op Campus National is eigenlijk een leerwerkplek waar studenten de knepen van consultancy leren. En dat werkt, ja hoor. Ik zeg niet dat er veel mensen spontaan binnenlopen, maar we krijgen wel heel wat mooie bestellingen binnen via mail. En dat café, ach ja. De HR-wereld in Vlaanderen is klein en heeft geen feitelijke beroepsvereniging. Ik vond het dan ook tijd om een platform te creëren waarop onze mensen kunnen samenkomen, kunnen netwerken, hun kennis kunnen delen. Met het café komen we een keer of vier per jaar samen met gelijkgezinden en op de FB-groep die ik onderhoud, tel ik al 4.600 leden, toch een teken dat er een behoefte bestaat in ons vakgebied om meer uit te wisselen, niet?


πŸ“š Marijke geeft les in het graduaat HR-Support op de campus in Antwerpen

πŸ“ Ook in Geel en Mechelen kan je deze opleiding volgen.

✌🏽 Volg je de opleiding in dagonderwijs? Dan studeer je twee jaar.

πŸ‘¨‍πŸ‘¨‍πŸ‘§‍πŸ‘§Wil je de opleiding combineren met je job of je gezin? Dan volg je drie jaar les in deeltijds, avond- of weekendonderwijs.

πŸ‘€ Benieuwd hoe jouw traject eruit kan zien? Contacteer de opleidingscoördinator. Je vindt hun contactgegevens op onze website.

🀝🏿 Of kom eens kennismaken!

πŸ“ Antwerpen Gezondheid & Welzijn
Over Thomas More. Hier gebeurt het.

Hier begint het. Aan de grootste hogeschool van Vlaanderen. Een community van bijna 22.000 studenten, medewerkers en onderzoekers. En een veelvoud aan afgestudeerden. Dat is een onuitputtelijke bron aan verhalen. Hier gebeurt het.