'Ik heb mezelf beter leren kennen, als juf en als mama'

'Als klasjuf heb je niet de tijd om elke kleuter extra zorg te bieden', zegt Julie Broos. Omdat ze zich precies daar wil op toeleggen, volgde ze de banaba Zorgverbreding en Remediërend Leren.

Je bent 34, geeft les in een tweede kleuterklas en dan kies je er toch voor om deze banaba te volgen. Waarom?

Ik heb een nogal rusteloze natuur. (lacht) Ik ben voortdurend op zoek naar iets 'anders'. Het heeft dan ook een paar jaar geduurd voor ik effectief in een klas terechtkwam. Ik ben begonnen in een kinderdagverblijf, dat ik zelfs heb overgenomen. Daarna heb ik als uitzendconsulente gewerkt, maar hele dagen aan een bureau zitten, is niets voor mij. Toen ik hoorde dat in de gemeenteschool van Brasschaat een vervanging in de kleuterklas nodig was, ben ik daar meteen op afgegaan en zo ben ik dan toch in het onderwijs beland, in de tweede kleuterklas waar ik nog steeds sta. Mijn interesse voor de zorg is gewekt door het contact met onze zorgcoördinator. Er wordt de laatste jaren ook veel meer gevraagd van de zorg op school. Het is allemaal complexer geworden en dat boeit mij wel.

Wat spreekt je daar zo in aan?

De afwisseling. Je hebt te maken met het kind, maar je hebt ook contact met ouders en leerkrachten. En je probeert mensen te begeleiden om dat kind de juiste begeleiding te geven. Kinderen echt kunnen ondersteunen, dat mis ik soms als klasjuf. Maar de tijd ontbreekt: als je 24 kleintjes in de klas hebt, moet je die allemaal bezig houden. Dan kan je niet zomaar zeggen: "ik ga even apart zitten met dat groepje..." Dat gaat gewoon niet. Er is er altijd wel eentje die naar het toilet moet.

Een job, een gezin met drie nog kleine kinderen en een studie: dat is geen evidente combinatie?

Neen, dat klopt. Juist daarom  heb ik gekozen voor Campus Kruidtuin: de lessen vinden er plaats op zaterdagvoormiddag en dat was voor mij beter te combineren met mijn gezin en mijn job. Gelukkig heb ik een man die er vrede mee heeft dat ik elk weekend naar Mechelen rijd. (lacht) Het kost soms moeite, maar tegelijk is het best leuk: ik herken veel van zowel de kinderen in mijn klas als mijn eigen kinderen. En ik ben geweldig blij dat er geen examens zijn, de evaluatie gebeurt via taken en die kan ik op school uitvoeren. Ik heb wel gekozen voor de optie 'lagere school', maar er zijn heel wat opdrachten die ik in mijn eigen klas kan uitproberen of zelfs toepassen.

Kan je daar een voorbeeld van geven?

Ik heb meer structuur in mijn klas gebracht. Ik had al themahoeken, maar die ben ik beter gaan benoemen. Zo hebben we een denktafeltje en een schrijftafeltje. Aan het ene krijgen ze wiskunde-oefeningen en de kinderen weten dat ze daar stil moeten zijn om te kunnen nadenken. Aan het schrijftafeltje oefenen ze schrijfmotoriek. Weliswaar niet met voorgetekende lusjes waar ze dan over moeten gaan: kinderen van 3-4 jaar kunnen dat motorisch gezien nog niet. Ze tekenen een enkele lus, bijvoorbeeld, of  een boot met daaronder een heel wilde zee. Ik ben ook meer aandacht gaan besteden aan de zithouding. Ik leerde hoe belangrijk het is dat ze met hun voeten aan de grond kunnen, dus ben ik bankjes gaan kopen waarmee dat lukt. En ik heb gevoelsmeters geïntroduceerd -blij, verdrietig, boos... - die kinderen helpen om te tonen hoe ze zich voelen die dag. Ze hoeven het niet te zeggen, maar kunnen een symbool ophangen en dat geeft mij als juf de kans om er even bij stil te staan.

Wat zijn volgens jou de belangrijkste troeven van deze opleiding?

De sterke begeleiding en de motiverende docenten. Als student kan je altijd bij hen terecht. Bovendien wordt er gewerkt op maat van de student: er is veel ruimte om de opdrachten in te vullen volgens de mogelijkheden die je hebt. De opdracht rond 'motoriek', bijvoorbeeld, heb ik in mijn klas gedaan en er wordt niet verwacht dat ik die nog eens opnieuw doe in de lagere school. Zulke dingen maken de studie haalbaar. Wat ik ook positief vind, is dat ze moeite doen om je werkomgeving erbij te betrekken. Aan directies wordt uitgelegd wat er van de studenten verwacht wordt en wat je als student kan betekenen voor de school, want hoe meer  je je studie kan integreren in je job hoe beter. Ik kan op veel begrip rekenen op mijn school, ook van de zorgcoördinator en de collega's in het lager.

Zou je de opleiding aanraden aan anderen?

Eigenlijk vind ik dat iedereen gebaat is bij deze opleiding, want het is echt een verrijking. Ik heb zoveel bijgeleerd en ik heb mezelf beter leren kennen als juf maar ook als mama. En hoewel het zwaar is in combinatie met een job en een gezin, zorgt het er juist voor dat ik weer rust vind en meer stilsta bij de dingen die ik doe. Die studie is vooral een moment voor mezelf, daar mag ik even opnieuw de student zijn. In plaats van zomaar voortjagen van het ene naar het andere, mag ik luisteren en leren. Zalig!

Geïnspireerd? Ook leraar worden? Ontdek onze opleidingen.