'Ik kreeg zelfs een mailtje van de koning'

Kaat Pelkmans, woordvoerster van de vergeten lockdownstudent

Beter kan je de afstudeerrichting Public Relations niet in de praktijk brengen. Laatstejaarsstudente Communicatiemanagement Kaat Pelkmans veroverde met één welgemikte open brief de Vlaamse media en de harten van vele lotgenoten en hun ouders. Van de ene dag op de andere werd Kaat tot woordvoerster van een vergeten generatie gebombardeerd. De coronastudenten, massaal scheef bekeken wegens de lockdownfeestjes van enkelingen, kregen eindelijk een gezicht en een stem.

Begin november 2020, in volle coronacrisis. Plots is de alarmkreet 'we zitten erdoor' van Kaat in het bijzonder en de hogeschool- en universiteitsstudent in het algemeen trending op social, in de krant, op de radio én op de nationale televisie. Kaat zit online in de Afspraak en de volgende zondagochtend live in de Zevende Dag. En zelfs de koning schrijft haar een vriendelijke brief. Kaat uit Weelde geeft geen krimp in de spotlights, onder al die aandacht. Ze beantwoordt alle lastige vragen met klasse en stijl. Genuanceerd en zonder iemand met de vinger te wijzen.

Wat doet dat met een mens als je plots in het oog van een mediastorm terechtkomt?

'Eigenlijk waren het mijn vrienden die mij overtuigd hebben om die open brief naar de krant te sturen', zegt Kaat. 'Die vrijdagavond zag ik het plots echt niet meer zitten, ik kreeg mijn agenda niet meer in orde, het was op. Online lessen, donkere dagen en de examens voor de deur, stress en onzekerheid en ook nog eens van alle kanten moeten horen dat de jongeren de schuld zijn van de tweede golf. Daarom ben ik in mijn pen gekropen. Maar ik had die brief nooit verstuurd als ik niet het gevoel had dat ik de mening vertolkte van heel veel studenten in mijn omgeving. Ik wilde niets of niemand met de vinger wijzen, ik wilde gewoon dat ze ook eens onze kant zouden opkijken.'

En dat is aardig gelukt. Je brief werd opgepikt door de radio en plots was het alle hens aan dek.

'Dat was heel gek', lacht Kaat. 'Ik had nooit verwacht dat daar zoveel reactie op zou komen, zelfs van radio en tv. Ik was tot voor kort nog actief bij de VVS, de Vlaamse Vereniging van Studenten. Deze organisatie werkt echt keihard om het mentale welzijn van de student op de agenda te krijgen, met wisselend succes. En plots is één brief van één student genoeg voor een echte vonk. Raar toch?'

Een goede timing en de juiste toon zeker?

'Ik wilde vooral geen 'schuldigen' aanduiden. En zeker de hogeschool niet. Ik weet dat het voor iedereen aanpassen is. Het was echt een noodkreet. 'Dit gaat niet meer, we zitten erdoor'. Het was best wel spannend om live in de studio van de Zevende Dag te zitten, maar ik voelde geen druk want ik zat daar niet als vertegenwoordiger van een partij of een organisatie, maar gewoon als mezelf. Het enige wat ik moest doen was mijn eigen mening geven en in de loop van de week had ik dat al genoeg kunnen oefenen. Dat was dus niet zo moeilijk.'

"Ik wilde niets of niemand met de vinger wijzen, ik wilde gewoon dat ze ook eens onze kant zouden opkijken"

En heb je het gevoel dat er na jouw optreden in de media iets veranderd is? Heeft men nu meer oog voor het mentale welzijn van de student?

'Dat is moeilijk te zeggen, maar ik denk het wel. Er is een debat geweest in het Vlaams Parlement en de enquête van minister Ben Weyts en VVS bij 50.000 studenten over hun mentaal welzijn is gisteren gelanceerd. Dat is toch een teken dat het op de kaart staat. Ook op de hogeschool merk ik dat men vaker 'hoe gaat het met jou?' vraagt. Dat er meer aandacht is. Er zijn zeker genoeg online platforms, studentenbegeleiders ook, bij wie je voor hulp terecht kan, maar niet iedereen weet die te vinden. Het is zo belangrijk om te blijven herhalen waar je hulp kan vragen, om helder te communiceren. Voor ons eindwerk hebben we nu echt duidelijk te horen gekregen wat men van ons verwacht, we hebben een coach en we weten wat ons te doen staat. Dat is zo belangrijk. Onlangs hadden we een nieuwe docent online en die was ook meteen helemaal mee en betrokken. 'Laat het me weten als het te veel wordt', zei ze. Ik bedoel maar: ik voel gewoon dat er nu ook meer aandacht is voor het mentale welzijn van de student, niet enkel voor zijn prestaties.'

Bezige bij

Kaat is een bezige bij. Ze is voorzitter van Jong CD&V in Ravels, was tot voor kort actief in de studentenraad en bij de VVS en gaat al vijf jaar mee als animator op kampen van Kazou. Een te groot gevoel voor verantwoordelijkheid?

'En toeval', lacht Kaat. 'CD&V wist dat ik actief was in de studentenraad en die hebben mij gevraagd voor de gemeenteraadsverkiezingen. Thuis hebben we een middelgroot familiaal landbouwbedrijf. En CD&V, toch de partij van de boeren, doet veel goeds bij ons in het dorp. Dus ik dacht, waarom niet? Ik ben iemand met een mening. Die hou ik meestal voor mezelf, tenzij ik denk dat het in het algemeen belang is om ze te uiten. En tot mijn zestiende ben ik vaak mee geweest op kampen van Kazou. Dat vond ik gewoon heel fijn. Ik wilde dat niet missen en dan ben ik maar monitor geworden. Nu ga ik al vijf jaar op vakantie met jongeren tot 30 jaar met een beperking. Supertof. Je krijgt zoveel liefde terug. Maar met de studentenraad, en VVS ben ik net voor de lockdown gestopt. Ik deed dat met hart en ziel, maar het werd me allemaal wat te druk. Ik wilde me ​ in mijn laatste bachelorjaar focussen op mijn studies.'

"Ik wil echt iets kunnen doen dat het maatschappelijke belang dient."

Nu we toch bij je studies zijn beland; waarom heb je voor Communicatiemanagement gekozen en het keuzetraject Public Relations?

'Ik zat eerst op kot in Leuven', legt Kaat uit. 'Musicologie, maar dat was me te theoretisch. Ik miste het bezig zijn met projecten. Ik ben dan in mijn andere interesses gaan grasduinen en zo kwam ik toevallig op de site van Communicatiemanagement op Campus De Ham terecht en dat leek me wel wat. Ik wilde trouwens een bachelor volgen, een praktijkgerichte opleiding, een beroep leren. En bij Public Relations kwam ik door eliminatie terecht. Events organiseren vind ik boeiend, maar het is niet echt mijn ding. Digitale Media is me net iets te technisch, Branding is me net iets te commercieel en dus bleven PR en Woordvoerder over, maar dan vond ik PR toch iets breder, een betere basis om verder te studeren.'

Geen seconde spijt

En wat brengt de toekomst, wat ga je hierna studeren?

'Overheidscommunicatie of Bestuurskunde', zegt Kaat zonder aarzelen. Werken voor de overheid, het algemeen belang, dat zie ik helemaal zitten. Ik heb trouwens net mijn eindstage vastgelegd. Bij de overheid. Ik mag straks de public relations van het Vlaams Agentschap Binnenlands Bestuur helpen verzorgen. Heel breed en superboeiend. Mijn 'golden project' is een grote enquête bij steden en gemeenten, de 'Gemeente-Stadmonitor', met een afsluitend evenement.

Niet in de politiek?

'Als ik bij CD&V kansen krijg om door te groeien, dan zit er dat zeker ook in', zegt Kaat. 'Maar zoals gezegd, ik wil, ook los van de partij, echt iets kunnen doen dat het maatschappelijk belang dient.'

Je laatste jaar als hogeschoolstudent is geen lachertje geworden. Ooit spijt gehad van je keuze voor Thomas More en Mechelen?

'Nog geen seconde', zegt Kaat spontaan. 'Ik ben echt gelukkig op en met Campus De Ham en in mijn richting, al ben ik er nu al een tijdje niet meer geweest. Ik pendel nu tussen mijn kot en thuis want ik zit op een studio in Mechelen en ook daar zie ik amper andere studenten. In Leuven zat ik wel op een kot met gemeenschappelijke keuken en zo, maar in Mechelen heb ik dat eigenlijk niet gemist, omdat ik altijd zo druk in de weer was met mijn vrienden in de studentenraad.'

Ik kreeg een heel vriendelijk mail dat de vorst met belangstelling mijn oproep had gehoord.'

Sprookje

En je plannen voor later? Woordvoerder voor een ministerie of zo in Brussel?

'Nee', lacht Kaat. 'Ik keer zeker terug naar Ravels. Ik weet niet. Misschien is het omdat ik op een boerderij ben opgegroeid. Ik ben echt gehecht aan mijn dorp. Daar heb ik mijn vrienden, daar wil ik leven.'

Een dorpsmeisje dat een brief schreef naar de krant en een brief van de koning terugkreeg. Het lijkt wel een sprookje. Maar zeg eens, heeft de koning je écht geschreven?

'Echt waar', zegt Kaat. Ik kreeg een hele vriendelijke mail van het Secretariaat-generaal van het Huis van Z.M. de Koning ​ dat de vorst met belangstelling mijn oproep had gehoord en de verzekering dat ze het zullen opvolgen. Ik heb op hun vragen geantwoord, maar sindsdien niets meer vernomen.'

Straks op de nieuwjaarsreceptie op het paleis misschien?

'Nee, die eer zal wel voor Marc Van Ranst zijn weggelegd.' (lacht).

(wm)

Meer lezen/horen over Kaat?

 

Persberichten in je mailbox

Door op "Inschrijven" te klikken, bevestig ik dat ik het Privacybeleid gelezen heb en ermee akkoord ga.

Over Thomas More. Hier gebeurt het.

Hier begint het. Aan de grootste hogeschool van Vlaanderen. Een community van bijna 22.000 studenten, medewerkers en onderzoekers. En een veelvoud aan afgestudeerden. Dat is een onuitputtelijke bron aan verhalen. Hier gebeurt het.