'Een luisterend oor kan het verschil maken'

Je bent bijna meteen na je studie aan de banaba begonnen. Hoe kwam dat?

Toen ik afstudeerde als kleuteronderwijzeres, drie jaar geleden, had ik het al in mijn achterhoofd. Maar ik kon beginnen als peuterjuf in een schooltje in Lier. Aan het einde van dat schooljaar was daar een vacature voor zorgcoördinator en heb ik me kandidaat gesteld. Ik kreeg die job op voorwaarde dat ik de banaba zou volgen. Dat wilde ik sowieso al doen, dus eigenlijk was dat een win-win-situatie. Ik heb dan voor de opleiding van Thomas More in Mechelen gekozen. Eerst en vooral omdat de lessen daar op zaterdagochtend plaatsvinden. Maar vooral omdat je er echt een richting kan kiezen: kleuter-, lager of secundair onderwijs. Ik heb dan voor lager gekozen omdat het een mooie aanvulling is op mijn eerste diploma.

Krijg je als zorgcoördinator niet alle probleemgevallen op je bord?

Vaak wordt een kind dat het moeilijk heeft of over zijn toeren is bij mij gezet, dat klopt. Op zich vind ik het niet erg, maar een kind uit de klas halen is niet ideaal. Ik vind het belangrijk om samen met de leerkracht naar een uitweg te zoeken. Zodat het vertrouwen tussen leerkracht en leerling niet geschonden wordt of, indien nodig, hersteld kan worden. Als kind heb ik zelf heel veel gehad aan die leerkrachten die net dat tikkeltje meer deden. Gewoon even een luisterend oor bieden, kan het verschil maken. Natuurlijk zullen er kinderen zijn voor wie dat onvoldoende is en die meer hulp nodig hebben. Maar  het zijn die heel kleine dingen waardoor kinderen zich beter gaan voelen, meer vertrouwen krijgen in zichzelf en openbloeien. Dat is zo belangrijk. Een leerkracht is meer dan alleen een lesgever, een leerkracht is ook een beetje psycholoog en een beetje opvoeder.

Je hebt de zorg voor individuele kinderen, maar daarnaast ook de zorg op schoolniveau.

Absoluut. Zo merkten wij bijvoorbeeld dat de agressie op de speelplaats toenam. We hadden geen idee hoe dat kwam en hoe we dat het best zouden aanpakken. Dan hebben we overlegd met de pedagogische begeleiding, CLB, de directie en ondersteuningsnetwerk. En we hebben een bevraging gedaan bij zowel leerkrachten als leerlingen. Wat bleek? Dat veel kinderen behoefte hebben aan een zitbank en een rustig hoekje op de speelplaats en dat ze graag ook een groene speelplaats wilden. Op basis daarvan hebben we een actieplan uitgewerkt. Zo willen we een toegang te maken naar de tuin achter de refter, zodat ze een extra speelplek hebben en in september worden er zitbanken geplaatst.

Wat geeft je de meeste voldoening?

Dat de kinderen lachen en gelukkig zijn. Dat ze verder geraken en dat degenen die het moeilijk hebben stapjes zetten in de juiste richting, hoe klein die ook zijn. 

Wat is voor jou de meerwaarde van de opleiding? 

Het contact met de medestudenten en het feit dat je eigen praktijkervaringen kon delen anderen, dat was voor mij heel waardevol. Dat had ik op dat moment ook echt nodig. De theorie is een ding, maar als die dan wordt aangevuld met praktijkvoorbeelden van leerkrachten die in het werkveld staan, dat maakt het zoveel krachtiger. Iedereen bracht zijn ervaring mee en deelde die, dat vond ik prachtig. Zo hoorde je dat het bij anderen ook wel eens misloopt en hoe je bepaalde problemen kan aanpakken.

Wat vond je het moeilijkste?

Dat je soms dingen moet opgeven. Je hebt bijna elke zaterdag les, dus een weekendje weg zat er niet meer in. Je kiest voor die opleiding maar soms mis je daardoor wel iets leuks. Het vraagt veel energie en het was soms pittig, maar over het algemeen vond ik het wel goed te combineren met mijn voltijdse job. Ik denk wel dat het anders is als je een gezin en kinderen hebt. Precies daarom heb ik nu doorgezet en ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb. 

Geïnspireerd? Ook leraar worden? Ontdek onze opleidingen.