'Mijn gezin staat volledig achter mijn keuze om opnieuw te studeren'

'Mijn gezin staat volledig achter mijn keuze om opnieuw te studeren'

Van het vliegtuig naar de klas

Na twaalf jaar als stewardess te hebben gewerkt, gaf Evi Wijns (35) haar loopbaan vorig jaar een compleet andere wending. Ze ging opnieuw studeren, en koos voor een Verkorte Educatieve Bachelor Secundair Onderwijs. “Een goed evenwicht vinden tussen mijn rol als student, partner en mama is de grootste uitdaging.” 

"Jaren geleden studeerde ik af met een Master in het Vertalen. Het idee was om daarna Franse les te gaan geven, maar toevallig ben ik de luchtvaart ingerold”, vertelt Evi. “Ik heb dat werk heel graag gedaan, maar het was nooit de bedoeling om mijn hele leven in de luchtvaartsector te blijven meedraaien.”  

Het onregelmatige leven als stewardess was doorheen de jaren ook alleen maar moeilijker geworden, zegt ze. Vijf jaar geleden leerde ze haar vriend kennen, en kreeg er zo twee pluskinderen bij. In september van 2019 beviel ze van een dochter. “Als stewardess is het onvermijdelijk dat je regelmatig weg bent van huis, ook tijdens verjaardagen of Kerstmis, en dat begon ik steeds moeilijker te vinden. Door met het schoolwerk van mijn pluskinderen bezig te zijn, heb ik me ook opnieuw gerealiseerd hoeveel ik van lesgeven hou." ​

(Lees verder onder de foto)

Evi en haar gezin.
Evi en haar gezin.
" Zonder de ondersteuning van de VDAB was het financieel niet mogelijk geweest om aan deze opleiding te beginnen."

Het idee om opnieuw te studeren speelde al langer, maar de financiële onzekerheid van zo’n drastische ommezwaai remde haar enthousiasme lang af. Het coronavirus dwong haar uiteindelijk tot een keuze. “Vliegen was vanaf maart 2020 uiteraard niet meer mogelijk, waardoor ik technisch werkloos werd. Dat zorgde ervoor dat ik collectief ontslag kon nemen en via de VDAB aan deze opleiding kon beginnen. Een geluk bij een ongeluk, want zonder die ondersteuning was het financieel gewoon niet mogelijk geweest om aan deze opleiding te beginnen."

Evi koos ervoor om haar diploma in één jaar tijd te behalen, en leert het métier van leerkracht nu via werkplekleren op een middelbare school in de buurt. “De praktische ervaring die je meepikt door het vak ook echt in de praktijk te leren, vond ik meteen ontzettend waardevol. Na een aantal weken les te krijgen, mag je meteen minstens twee halve dagen per week op een secundaire school meedraaien. Je gaat er niet alleen naartoe om stageles te geven, maar houdt ook examentoezicht en zetelt in werkgroepen. Op die manier kom je dus snel in aanraking met alle verantwoordelijkheden die bij het beroep van leerkracht komen kijken.” 

Een overbodige luxe is die kennismaking met het werkveld niet, zegt Evi: “Ongeveer de helft van de leerkrachten die beginnen te werken in het middelbaar onderwijs geven daar al in de eerste vijf jaar de brui aan omdat de praktijkshock zo groot is.” Werkplekleren kan die shock wat dempen, denkt ze. “Als je twee dagen per week meedraait op zo'n school, kom je toch in heel wat situaties terecht die je later als leerkracht ook zal meemaken.”

Hoe ziet een gemiddelde lesweek er dan ongeveer uit? "Normaal heb ik ongeveer twee dagen per week les, naast het werk op de middelbare school. Dat valt dus goed mee, maar het spreekt voor zich dat er heel wat voorbereidingswerk komt kijken bij de stagelessen die ik geef. Voor elk vak kregen we ook een aantal opdrachten die we op onze werkplek moeten uitvoeren. Zo moet ik in het tweede semester bijvoorbeeld twee leerlingen afzonderlijk begeleiden, en ga ik het zorgbeleid van de school onder de loep nemen.” 

" Vroeger was ik nooit tevreden wanneer mijn punten onder de tachtig procent lagen. Ik had gehoopt dat ik daar nu wat milder in zou zijn, maar dat is dus niet het geval." (lacht)

(Lees verder onder de foto)

Story image

Het is haar de voorbije maanden opgevallen dat ze, tot haar eigen verbazing, nog steeds een even grote streber is als vroeger, vertelt Evi. “Vroeger was ik nooit tevreden wanneer mijn punten onder de tachtig procent lagen. Ik had gehoopt dat ik daar nu wat milder in zou zijn, maar dat is dus niet het geval." (lacht)

Dat zorgt ervoor dat het soms wat zoeken is naar hoe ze haar aandacht verdeelt tussen haar rol als student, moeder en partner, zegt Evi. “Het ene moment lukt dat al wat beter dan het andere. Voor mij werkt het vooral goed als ik de mogelijkheid heb om me even volledig op mijn schoolwerk te storten, zodat ik er nadien hélemaal voor mijn dochtertje en mijn vriend kan zijn. Zo hoef ik niet alle bordjes tegelijk in de lucht te houden. Nu goed, ik denk niet dat ze echt last ondervinden van mijn schoolwerk hoor. Iedereen staat bovendien volledig achter mijn keuze om opnieuw te gaan studeren.” 

In september ziet ze zich dan ook al meteen het werkveld in duiken. “Mijn droom is om te kunnen blijven werken op de school waar ik nu lesgeef, want daar voel ik me goed. Maar lesgeven op een dorpsschooltje in de buurt lijkt me ook leuk. Ik leg mezelf wel wat druk op om deze carrièrewending te doen slagen, ja, maar ik sus me met de gedachte dat er best wat vraag is naar leerkrachten Frans; het is nog steeds een knelpuntberoep.” 

Of ze stress heeft voor het moment waarop ze plots voor een klas onstuimige pubers terecht zal komen, willen we nog weten. "Dat valt wel mee! Ik geloof niet dat je ooit honderd procent voorbereid kan zijn op het moment waarop je plots voltijds voor de klas staat. Veel zal ik al doende moeten leren, maar ik ben ervan overtuigd dat ik in elk geval met een goede basis zal kunnen starten.” 


πŸ‘©πŸΌ‍🏫 Evi volgt de Verkorte Educatieve Bachelor Secundair Onderwijs op de campus in Geel met steun van de VDAB.

πŸ“ Ook in Antwerpen, Mechelen, Turnhout en Vorselaar kan je een lerarenopleiding volgen.

πŸ‘€ Benieuwd hoe jouw traject eruit kan zien? Contacteer dan de opleidingscoördinator. Je vindt hun contactgegevens op onze website.

🀝🏿 Of kom eens kennismaken!

 

 

 

πŸ“ Geel Onderwijs *Werken en studeren
Over Thomas More. Hier gebeurt het.

Hier begint het. Aan de grootste hogeschool van Vlaanderen. Een community van bijna 22.000 studenten, medewerkers en onderzoekers. En een veelvoud aan afgestudeerden. Dat is een onuitputtelijke bron aan verhalen. Hier gebeurt het.