'Probeer andere mensen te begrijpen, dan kom je al heel ver'

‘Wij, zweverig? Dat beeld klopt niet. Of ja, misschien toch een beetje. Je doet dit werk niet als je niet stiekem droomt van een betere wereld.’ Nona is een trotse sociaal werker. Ze begeleidt al vier jaar lang patiënten op de oncologische dienst van het AZ Herentals, de plek waar ze in haar eerste jaar als student Sociaal Werk al stage liep en ze won er zelfs een prijs.

Nona is net in zwangerschapsverlof als we haar spreken. ‘Ik voel nu al dat loslaten het moeilijkste gaat worden. Sommige patiënten volg ik een paar maanden op hun behandeltraject, maar er zijn er ook die ik al ken sinds ik hier werk. Hun zorg uit handen geven is een grote stap, maar ik heb alle vertrouwen in mijn collega’s.’

‘Wij hebben echt een fantastisch team. We kunnen altijd bij elkaar terecht voor advies, maar ook voor een luisterend oor, eens ventileren is soms nodig. We doen dit werk zeker niet alleen en dat kan ook niet. Ik ben voor veel patiënten het eerste aanspreekpunt. Ik zal dan altijd eerst zelf doen wat ik kan doen en als dat niet genoeg is, stuur ik hen door naar de juiste mensen.’

Het begin …

Dat ze graag in een ziekenhuisteam terecht wilde komen, wist Nona eigenlijk al tijdens haar eerste jaar op school. ‘Mijn eerstejaarsstage liep ik hier, op de plek waar ik nu werk. Dat was een kijkstage, maar ik heb toen dus al kunnen ervaren wat het betekent om binnen een ziekenhuiscontext aan sociaal werk te doen.’

‘In mijn derde jaar kwam ik gauw terug. (lacht) Op de ombudsdienst deze keer, ik wilde een bredere kijk krijgen op de verschillende mogelijke functies. Het was een heel interessante stage waar ik veel heb bijgeleerd over wetgeving en bemiddelen, over discreet, maar ook laagdrempelig te werk gaan. Allemaal dingen die mij nog steeds helpen in mijn dagelijkse praktijk.’

… zonder einde

Toen ze na haar afstuderen een vacature Oncologie zag, wist ze dat het iets voor haar zou zijn. En ondanks haar beperkte ervaring met de doelgroep, kreeg ze gelukkig de kans om te laten zien wat ze waard is. ‘Ik zie mezelf hier nog lang werken. De verscheidenheid aan thema’s waarmee ik in aanraking kom en onze steeds veranderende maatschappij maken dat elke dag anders is. Ik blijf leren en groeien.’

Natuurlijk kennen wij hier veel moeilijke momenten, maar eerlijk? Dit is ook een hoopvolle plek. Ik verschiet er nog steeds van hoe positief mensen kunnen zijn.

Vastpakken …

Dat dit niet de vrolijkste dienst van het ziekenhuis is, hoort ze wel vaker. ‘Natuurlijk kennen wij hier veel moeilijke momenten, maar eerlijk? Dit is ook een hoopvolle plek. Ik verschiet er nog steeds van hoe positief mensen kunnen zijn. Dat is zo mooi en ja, dan klink ik misschien wat zweverig, maar hier werken is echt inspirerend.’

‘Ik bied ondersteuning op verschillende vlakken. Dat betekent een luisterend oor zijn, maar ook voor de juiste informatie zorgen en praktische zaken regelen zodat de patiënten zich kunnen concentreren op wat echt belangrijk is. Er kunnen zijn voor mensen gedurende moeilijke periodes in hun leven, dat is zo waardevol.’

(Verder lezen onder de foto)

… en loslaten

Of ze haar werk goed kan loslaten als ze ’s avonds in de zetel ploft? ‘Dat is iets dubbel’, legt Nona uit. Ze slaapt goed en kan de dingen ‘loslaten’, ja. ‘Maar als het mij niet meer zou raken, helemaal niet meer, dan ben ik, denk ik niet, goed bezig. Het gaat dus niet zo zeer om los kunnen laten, als wel om het juiste evenwicht vinden.’

Een goede dosis empathie, dat is de kern van een sociaal werker, denkt Nona. ‘Dat hoef je niet op school te leren, dat zit al een beetje in je of niet. Maar als je vandaaruit vertrekt, vanuit dat gevoel dan zitten je intenties altijd goed. Als mensen voelen dat je ze probeert te begrijpen, dan kan je samen verder.’

'Ik werd verkozen tot Meest zorgzame Collega in de oncologie 2020. Ik werd er verlegen van, wat een mooie erkenning.'

Zorgzaam en dankbaar

Onlangs mocht Nona een prijs in ontvangst nemen van het Cedric Hele Instituut, het Vlaams instituut voor psychosociale oncologie. ‘Ik werd verkozen tot Meest zorgzame Collega in de oncologie 2020. Ik werd er verlegen van, wat een mooie erkenning. Een pluim die ik heel graag deel met al mijn collega’s. Dat ik in zo’n geweldig team ben terecht gekomen, daar ben ik nog iedere dag dankbaar voor.’

Een prijs voor zorgzaamheid, dat kan tellen in een tijd waarin we allemaal wat meer voor elkaar zouden moeten zorgen. ‘Echt waar, ik kan geen enkele prijs bedenken die ik liever had willen winnen.’

👩‍⚕️ Nona volgde de opleiding Sociaal Werk op de campus in Geel. ​

👀 Benieuwd hoe jouw traject eruit kan zien? Contact dan de opleidingscoördinator. Je vindt hun contactgegevens op onze website.

🤝🏿 Of kom eens kennismaken!