'Puberen in Peru verruimde mijn blik op de wereld'

👉🏿 De grenzeloze nieuwsgierigheid van Mikaela.

Een open geest, hongerige blik, creatieve vingers en gespitste oren. Mikaela (19) heeft duidelijk het DNA van een journaliste. Ze liet zelfs haar familie in Peru achter om Journalistiek te studeren in Mechelen. Dapper is ze dus ook.

Mikaela heeft een Peruaanse vader en een Belgische moeder. Ze werd geboren in Peru, maar het gezin verhuisde kort daarna naar België. Toen Mikaela 14 jaar was, trokken ze opnieuw naar haar geboorteland. Daar maakte ze haar middelbare school af. ​ 'Opgroeien en puberen in Peru, dat is een andere cultuur ontdekken en een absolute meerwaarde. Het verruimde mijn blik op de wereld', zegt ze vol overtuiging.

Een wereld van verschil

Het verschil tussen Mechelen en haar geboortedorp in Peru omschrijft Mikaela als enorm: 'Ik woonde er in de centraal gelegen jungle, in een klein gezellig dorpje. Iedereen kent iedereen en je doet er alles te voet. De marktjes zijn kleurrijk en het fruit heerlijk vers. Dat was m’n mooie leventje daar en heel anders dan hier.' Ze klinkt nostalgisch als ze over Zuid-Amerika praat. Toch koos Mikaela ervoor om in België te studeren. Een stap die heel wat voeten in de aarde had. 'Mijn Peruaans diploma was niet geldig. Ik moest dan nog een jaar examencommissie doen. Dat vond ik niet eerlijk, maar ik heb volhard. Door zelfstudie in Peru en m’n examens online af te leggen, heb ik alsnog dat document kunnen bemachtigen.' Ze vult aan: “Frans kon ik al, want mijn moeder geeft Franse les in Peru. Maar ik heb toch nog wel wat bijgeleerd hoor, bijvoorbeeld over de geschiedenis van België.'

Dat Mikaela opnieuw naar hier zou verhuizen om hogere studies te volgen, was een weloverwogen keuze. Maar het was dus niet gemakkelijk. Bovendien liet ze haar ouders en 3 zusjes achter. 'Ik mis mijn familie en ook de plek waar ik woonde. Maar het onderwijssysteem in België is zoveel beter dan dat van Peru. Ik ben echt blij hier te mogen studeren.'

Clown of journalist

Welke richting ze precies wilde volgen, was even zoeken. 'Als kind wilde ik brandweervrouw, buschauffeur of clown worden, verklapt Mikaela. 'De keuze voor Journalistiek heb ik gemaakt omwille van de school. Ik kwam toe op Thomas More en was meteen verkocht. De kleuren van de muren en de warme benadering door de docenten: het voelde een beetje als thuiskomen.' Intussen heeft ze al een deel van de opleiding achter de rug en blijft ze enthousiast: 'De docenten zijn begeesterd en ze staan met één been in het veld. Dat vind ik een pluspunt.'

Mikaela zit ook op kot in Mechelen. 'Ik woon er samen met een 20-tal studenten, onder hen heel wat buitenlandse jongeren. Sommigen blijven ook in het weekend. Dat is goed. Ze geven me moed en doen me mijn familie wat minder hard missen.' Haar kot ligt naast de Botanische tuin en ook haar kamer staat vol groen. Mikaela heeft geleerd zich makkelijk aan te passen. 'Maar je moet vooral jezelf blijven', vult ze uitdrukkelijk aan. 'Ik heb mijn eigen verhaal.' Een verhaal dat ze graag wil delen. Dat kenmerkt haar ook als journaliste in wording. 'Verhalen vertellen en zo de mensen helpen en gelukkig maken. Dat is mijn doel. Eigenlijk een beetje zoals die clown waar ik als kind van droomde.'

'Ik wil het volk een stem geven'

De helpende hand van Mikaela is duidelijk aangeboren. Haar ouders staan in voor de conservatie van 750.000 vierkante meter regenwoud in Peru. 'Daar zou ik een documentaire over kunnen maken. Zoals de tv-reeks Planet Earth en het klimaatthema aansnijden. Of andere controversiële onderwerpen in kaart brengen, het volk een stem geven en zo aanzetten tot actie. Ik besef echt dat wij hier in een luxebubbel leven en soms kan het geen kwaad die te doorprikken.' Ook fotografie wekt haar interesse. Ze vertelt dus graag verhalen met beelden. Dat merk je ook aan haar kledij. Ze tekent gezichten op broeken en jassen. 'Mijn mannetjes kijken triest en hebben dikke wallen. Al weet ik niet waarom,' lacht Mikaela.

Todo pasa por algo

Waar ter wereld ze wil werken is, is nog niet duidelijk. Maar dat het buiten België zal zijn, staat wel al vast. En ondertussen wil ze ook proeven van de buitenlandse stageplekken die in haar opleiding Journalistiek worden gepromoot. 'Dat is sowieso verrijkend. En daar wil ik tijdens m’n komende studiejaren graag gebruik van maken', vertelt ze.

Mikaela kijkt dus graag over de grenzen heen. 'Natuurlijk kan je overal verhalen vertellen. Maar ik heb beweging nodig. Ik kan niet stilzitten.' Een echte droomplek heeft ze nog niet. Peru is zeker een optie. 'Met mijn Spaans heb ik al een streepje voor. Maar ik laat me graag meedrijven op de golven van het leven.' Vandaar ook haar levensmotto: alles gebeurt met een reden. Ze vertaalt fier: todo pasa por algo.

Hannelore Van Hove

🎙️ Mikaela studeert Journalistiek op Campus De Ham in Mechelen.

📝 Benieuwd naar onze andere opleidingen Media & Communiatie? Die vind je hier.

🤝🏿 Tot snel!